تاثیر نیتروژن و نسبت نیترات به آمونیوم بر شاخص های رشد و عملکرد اسانس مرزنجوش بخارایی (Origanum vulgare ssp. Gracile) در شرایط شور

به منظور بررسی تأثیر سطوح متفاوت نیتروژن و نسبت های مختلف نیترات به آمونیوم در شرایط شور و غیرشور بر شاخص های رشد، درصد و عملکرد اسانس مرزنجوش بخارایی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ۳۶ تیمار و ۳ تکرار انجام گرفت. نیتروژن مورد استفاده در ۳ سطح (۵، ۱۰ و ۱۵ میلی مولار)، نسبت های مختلف نیترات به آمونیوم در۶ سطح (۱۰۰ :۰، ۸۷/۵: ۱۲/۵، ۷۵: ۲۵، ۵۰ : ۵۰، ۲۵ : ۷۵ و ۰ : ۱۰۰) و شوری در ۲ سطح (صفر و ۵۰ میلی مولار سدیم کلرید) به عنوان فاکتورهای آزمایش در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد در شرایط عدم تنش شوری بیشترین مقدار وزن تر (۲/۴۲ گرم)، وزن خشک (۸/۱۶ گرم)، و عملکرد اسانس (۹/۱۵۸ میلی‌گرم در گلدان) در سطح نیتروژن ۱۵ میلی مولار و نسبت ۷۵ : ۲۵ نیترات به آمونیوم به دست آمد؛ در صورت اعمال تنش شوری هر سه صفت فوق در تمام تیمارها کاهش یافت، به طوری که تحت این شرایط حداکثر وزن تر (۳۴/۳۳ گرم)، وزن خشک (۵۶/۴ گرم)، و عملکرد اسانس (۳۵/۹۴ میلی‌گرم در گلدان) در تیمار ۱۵ میلی مولار نیتروژن و نسبت ۵۰ : ۵۰ نیترات به آمونیوم مشاهده گردید. اثرات اصلی هر سه تیمار تاثیر بسیار معنی داری بر درصد اسانس داشت؛ به طوری که از غلظت ۱۵ میلی مولار نیتروژن، نسبت ۷۵ : ۲۵ نیترات به آمونیوم و در شوری ۵۰ میلی مولار بیشترین درصد اسانس حاصل شد. می توان نتیجه گرفت غلظت ۱۵ میلی مولار نیتروژن و نسبت های ۷۵ : ۲۵ و ۵۰ : ۵۰ نیترات به آمونیوم به ترتیب در محیط غیر شور و شور از نظر تغذیه نیتروژنی جهت افزایش بیوماس تولیدی مرزنجوش مناسب می باشد.